Samuel Ivan Roberts
(b.1988 England)
Pamuk (2018)
I made a sleeping mat crafted with locally grown fabric filled with cotton collected from the side of the road and a ground sheet constructed by local tradesmen. It can be rolled up and easily transported.
I have an interest in supply chain transparency and I was excited to see cotton growing in the fields that I knew Adana was renown for. I was struck on my first day during a visit to the Anavarza Ruins to see mounds of cotton by the side of the road, a wasted by-product of a recent harvest.
Cotton is a textile that hides in plain sight, in wide array clothing and domestic items; it has a traumatic history and many modern concerns. The fabric conjures ideas of comfort, safety and the home. In addition to the pomegranates and oranges seemingly growing everywhere, easily finding surplus cotton in Adana made an impression of the fertile nature of the region and I find it meaningful that this fibre of snug contentment is found so readily amongst the dirt of the road. I wanted to collect this overlooked material displaced between locations and create something functional.
I bought a bike and journeyed south. I passed many industrial cotton processing factories and smaller storage units with cotton balls on the side of the road almost the whole way. Amongst ubiquitous plastic waste at the roadside I stopped to collect bags of cotton. Then outside Solaki I found my first fields of the plant. On this trip, I received strange looks and kindness from strangers, from the old man who fixed my brake by stabbing it with a screwdriver, to sharing tea and conversation with new friends and water are generously and insistently given for free to a cyclist in the midday heat.
Finding my place here in Adana I used this work to sleep on the roof of the house where I am staying and fell asleep looking at the stars.
Samuel Ivan Roberts
(d.1988 İngiltere)
Pamuk (2018)
Bu bölgede yetiştirilmiş pamuktan üretilmiş kumaşın içine hemen yolun kenarından toplanan başak pamuklarıyla doldurduğum bir yer yatağı ve onun altına da buranın esnafları tarafından dikilen yer bezi yaptım. Rulo halinde getirilebiliyor ve kolayca da taşınabilir.
Tedarik zinciri aşamaları hep ilgimi çekmiştir ve Adana’da pamuk yetiştiriciliğini görmek de beni heyecanlandırdı. Burada bulunduğum ilk gün Anavarza Kalıntıları ziyaretimiz sırasında yol kenarında uçuşan hasat artığı pamuk parçalarını görmek beni çok etkiledi.
Pamuk, rahat görünüme sahip giysilerde ve ev eşyalarında kullanıldığında dikkat çekmeyen ve hatta kendini gizleyen bir dokuma türü olsa da aslında ; travmatik bir tarihe ve birçok modern kaygıya da sahiptir. Kumaş, konfor, güvenlik ve eve dair fikirleri çağrıştırır. Her yerde yetişen nar ve portakallara ilaveten, Adana'da kolayca pamuk bulabilmek bölgenin verimli doğasıyla ilgili bir izlenim yaratıyor ve ben insanı rahatlatan lifin yolun kirleri arasında bu kadar kolay bulunmasını anlamlı buluyorum. Mekanlar arasında yerinden edilirken gözden kaçmış bu malzemeyi toplamak ve işlevsel bir şey yaratmak istedim.
Kendime bir bisiklet aldım ve onunla güneye yolculuk yaptım. Pek çok endüstriyel pamuk işleme fabrikasının önünden geçtim ve yolun kenarında, hasat edilmiş tarlalardan arta kalmış pamukçuklar gördüm. Yol kenarındaki her yerde bulunan plastik atıkları arasından pamuk atıklarını toplamak için durdum. Sonra en nihayet Solaklı'nın çıkışında, ilk pamuk tarlaları ile karşılaştım. Bu yolculukta, tanımadığım insanlar bana yardım ettiler. Benden hiçbir karşılık beklemeden üstelik bin bir ısrarla kavurucu sıcak güneşin altında bozuk bisikletimi tamirciye götürdüler, bisikletim tamir edilirken biz de yeni tanıştığım “arkadaşlarımla” çay içip sohbet ettik.
Sonuç olarak Adana'da kendimi keşfetme sürecinde ortaya çıkan bu çalışmayı orada kaldığım evin damında uyumak için kullandım ve yıldızları seyrederek uykuya daldım.
